Wyniki badań krwi kota pomagają weterynarzowi dokładnie, bezpiecznie i szybko określić przyczyny choroby oraz pomagają monitorować postęp leczenia. Poniżej przedstawiamy wyjaśnienie podstawowych wskaźników, które pomagają lepiej zrozumieć stan zdrowia kota i zalecenia dotyczące jego pielęgnacji.

Pełna morfologia krwi

Pełna morfologia krwi kota (CBC) dostarcza informacji o stanie nawodnienia, anemii, infekcji, zdolności krzepnięcia krwi i zdolności układu odpornościowego do reagowania. Test ten jest niezbędny w przypadku zwierząt, które wykazują takie objawy, jak: gorączka, wymioty, biegunka, osłabienie, bladość dziąseł, utrata apetytu lub po prostu ogólne złe samopoczucie. Jeśli pupil wymaga operacji, morfologia krwi może pomóc w wykryciu zaburzeń krwawienia i innych niewidocznych nieprawidłowości.

Analiza poszczególnych składników morfologii 

HCT/PCV (hematokryt/objętość upakowanych komórek) mierzy procent czerwonych krwinek kota. Test ten pomaga wykryć anemię, epizody krwawień i odwodnienie. Normalna u kota wynosi powyżej 28.

HGB i MCHC (hemoglobina i średnie stężenie hemoglobiny w krwince komórkowej) to pigmenty przenoszące tlen w czerwonych krwinkach.

RETICS (retikulocyty) to niedojrzałe lub nowe czerwone krwinki. Wysokie poziomy wskazują na anemię regeneracyjną lub oznaki niedawnego krwawienia.

WBD (liczba białych krwinek) mierzy liczbę komórek odpornościowych organizmu i zwalczających infekcje. Wzrosty lub spadki wskazują na pewne choroby, takie jak rak/białaczka lub infekcje.

NEU, LYM, MONO (neutrofile, limfocyty, monocyty) to specyficzne typy białych krwinek, które zwalczają infekcję. Jeśli są podwyższone, może to wskazywać na infekcję lub nowotwór.

EOS (eozynofile) to specyficzny rodzaj białych krwinek, których podwyższony poziom może wskazywać na chorobę alergiczną lub pasożytniczą.

PLT (liczba płytek krwi) mierzy liczbę komórek, które pomagają w tworzeniu skrzepów krwi i kontrolowaniu krwawienia.

Biochemia krwi kota

Badania biochemiczne krwi są to popularne badania surowicy krwi, które oceniają czynność narządów, stan elektrolitów, poziom hormonów i nie tylko. Testy te są ważne w ocenie starszych zwierząt, zwierząt chorych, zwierząt długotrwale przyjmujących leki oraz zwierząt poddawanych sedacji lub znieczuleniu. Badania są również bardzo ważne jako regularna, przesiewowa ocena stanu zdrowia zwierzaka.

Analiza poszczególnych składników biochemicznego badania krwi kota

ALB (albumina) to białko surowicy, które pomaga ocenić nawodnienie, krwotok oraz chorobę jelit, wątroby i nerek.

Podwyższenie poziomu ALKP (fosfatazy alkalicznej) może wskazywać na uszkodzenie wątroby, chorobę Cushinga i aktywny wzrost kości u młodych zwierząt. Test ten jest szczególnie istotny u kotów. Nieznaczne podniesienie może być normalne u niektórych zwierząt, zwłaszcza starszych.

ALT (aminotransferaza alaninowa) jest czułym wskaźnikiem aktywnego uszkodzenia wątroby, ale nie wskazuje przyczyny. Nieznaczne podniesienie może być normalne u niektórych zwierząt, zwłaszcza starszych.

Podwyższony poziom AMYLU (amylazy) wskazuje na zapalenie trzustki lub chorobę nerek.

BUN (azot mocznikowy we krwi) wskazuje na czynność nerek. Podwyższony poziom we krwi nazywany jest azotemią i może być spowodowany chorobami nerek, wątroby i serca, wstrząsem związanym z niedrożnością cewki moczowej i odwodnieniem.

Odchylenia CA (wapń) mogą wskazywać na różne choroby. Nowotwory, nadczynność przytarczyc, choroby nerek i niski poziom albumin to tylko niektóre ze schorzeń wpływających na zmianę stężenia wapnia w surowicy.

CHOL (cholesterol) stosuje się w celu uzupełnienia diagnostyki niedoczynności tarczycy, chorób wątroby, choroby Cushinga i cukrzycy.

CREA (kreatynina) wskazuje na czynność nerek. Ten test pomaga rozróżnić nerkowe i nienerkowe przyczyny podwyższonego poziomu BUN. Jest wskaźnikiem pracy nerek.

GLOB (globulina) to białko krwi, którego stężenie często wzrasta w przypadku przewlekłego stanu zapalnego i niektórych stanów chorobowych.

GLU (glukoza) to cukier we krwi. Podwyższony poziom może wskazywać na cukrzycę. Niski poziom może powodować zapaść, drgawki lub śpiączkę. Kiedy zwierzę jest zdenerwowane, poziom glukozy we krwi może zwykle wzrosnąć. Poziom glukozy we krwi kota powinien wynosić poniżej 250.

K (potas) to elektrolit tracony podczas wymiotów, biegunki lub nadmiernego oddawania moczu. Podwyższony poziom może wskazywać na niewydolność nerek, chorobę Addisona, odwodnienie i niedrożność cewki moczowej. Nadmiernie wysoki poziom może prowadzić do zatrzymania akcji serca.

AML (amylaza) to enzym, który może wskazywać na infekcję lub zapalenie trzustki (zapalenie trzustki).

NA (sód) to elektrolit tracony w wyniku wymiotów, biegunki, nerek i choroby Addisona. Ten test pomaga również określić stan nawodnienia.

Podwyższony poziom PHOS (fosforu) często wiąże się z chorobą nerek, nadczynnością tarczycy i zaburzeniami krzepnięcia. Podwyższenie tej wartości może również wskazywać na aktywny wzrost kości u młodych zwierząt.

Podwyższenie TBIL (bilirubiny całkowitej) może wskazywać na chorobę hemolityczną wątroby lub krwi. Ten test pomaga zidentyfikować problemy z drogami żółciowymi i niektóre rodzaje anemii.

TP (białko całkowite) może wskazywać stan nawodnienia zwierzaka i dostarcza dodatkowych informacji o wątrobie, nerkach i chorobach zakaźnych.

T4 (tyroksyna) to hormon tarczycy. Obniżony poziom często sygnalizuje niedoczynność tarczycy, natomiast wysoki poziom wskazują na nadczynność tarczycy..

Powrót: Zdrowie kotów